ಕಣ-ಕಣ ಮೇಂ ಯದಿ ಅಣು ಭೀ ತೇಜ ಹೋ ತುಮ್ಹಾರಾ
ಚಮಕಾಯೇಂ ತಿಮಿರ ಭರಾ ಭೂಮಂಡಲ ಸಾರಾ ||ಧೃ||
ತವ ಸ್ಮಿತ ಸೇ ಫುಲ್ಲ ಸದಾ ತೇಜ ಪ್ರಭಾಮಯ ವಸುಧಾ
ಘನ ತಮ ಕಾ ನಾಮ ಕಹಾಂ ಧ್ಯೇಯ ಸವೇರಾ ||೧||
ಯದಿ ಆವಾಕ ಧರಿ ಗಿರಾ ಮಧುಮಧುರಾ ಗಂಭೀರಾ
ಗೂಂಜ ರಹೀ ಶ್ರವಣೋಂ ಮೇಂ ಅವಿರತ ಸ್ವರಧಾರಾ ||೨||
ಚಿರ ಸಮಾಧಿ ಕೀ ಧೂಲೀ ಪ್ರಿಯ ಪಾವನ ಪುಣ್ಯಶಾಲೀ
ದಿವ್ಯ ಮಲಯ ಗಂಧ ಭರಾ ಪವನ ಝಕೋರಾ ||೩||
ಚಿರ ವಿಯೋಗ ಸಮಯ ದಿಯಾ ಕಾರ್ಯ ದೀಪ ಹಾಥ ಲಿಯಾ
ಜೀವನ ಘೃತ ದೇ ಅವಿರತ ದಸ ದಿಶಾ ಉಜಿಯಾರಾ ||೪||
ಕರ ಕರಕೇ ಯಾದ ತುಮ್ಹೇಂ ಮನ ಹೀ ಮನ ಹಮ ರೋವೇಂ
ಅಂಸುವನ ಕೋ ಪೋಂಛ ಬಢೇಂ ಹಾಥ ದೋ ತುಮ್ಹಾರಾ ||೫||
ಕೇಶವ ಕೋ ನಿತ ಸ್ಮರತೇ ಪತ್ಥರ ಭೀ ತರ ಜಾತೇ
ನಗ ಪರ್ವತ ಚಲ ಪಡತೇ ನಾಮ ಮಂತ್ರ ದ್ವಾರಾ ||೬||
ತಬ ಸಮಾಧಿ ಕೇ ಸಮ್ಮುಖ ಹೈಂ ಭಾವುಕ ನತ ಮಸ್ತಕ
ಹೋ ನ ಕಭೀ ಪಥ ವಿಚಲಿತ ದೋ ಆಶಿಷ ಪ್ಯಾರಾ ||೭||
कण-कण में यदि अणु भी तेज हो तुम्हारा
चमकायें तिमिर भरा भूमण्डल सारा ॥धृ॥
तव स्मित से फुल्ल सदा तेज प्रभामय वसुधा
घन तम का नाम कहाँ ध्येय सवेरा ॥१॥
यदि आवाक धरि गिरा मधुमधुरा गंभीरा
गूँज रही श्रवणों में अविरत स्वरधारा ॥२॥
चिर समाधि की धूली प्रिय पावन पुण्यशाली
दिव्य मलय गंध भरा पवन झकोरा ॥३॥
चिर वियोग समय दिया कार्य दीप हाथ लिया
जीवन घृत दे अविरत दस दिशा उजियारा ॥४॥
कर करके याद तुम्हें मन ही मन हम रोवें
अंसुवन को पोंछ बढ़ें हाथ दो तुम्हारा ॥५॥
केशव को नित स्मरते पत्थर भी तर जाते
नग पर्वत चल पड़ते नाम मन्त्र द्वारा ॥६॥
तब समाधि के सम्मुख हैं भावुक नत मस्तक
हो न कभी पथ विचलित दो आशिष प्यारा ॥७॥
kaNa-kaNa meM yadi aNu BI teja ho tumhArA
camakAyeM timira BarA BUmaNDala sArA ||dhRu||
tava smita se Pulla sadA teja praBAmaya vasudhA
Gana tama kA nAma kahA~M dhyeya saverA ||1||
yadi AvAka dhari girA madhumadhurA gaMBIrA
gU~Mja rahI SravaNoM meM avirata svaradhArA ||2||
cira samAdhi kI dhUlI priya pAvana puNyaSAlI
divya malaya gaMdha BarA pavana JakorA ||3||
cira viyoga samaya diyA kArya dIpa hAtha liyA
jIvana GRuta de avirata dasa diSA ujiyArA ||4||
kara karake yAda tumheM mana hI mana hama roveM
aMsuvana ko poMCa baDhxeM hAtha do tumhArA ||5||
keSava ko nita smarate patthara BI tara jAte
naga parvata cala paDxate nAma mantra dvArA ||6||
taba samAdhi ke sammuKa haiM BAvuka nata mastaka
ho na kaBI patha vicalita do AshiSha pyArA ||7||
No comments:
Post a Comment